Proces en inhoud
Ten eerste heb ik mijn opdracht in Hoogeveen definitief afgerond. De druppel is ingeleverd het account is buiten werking gesteld. In een eerdere blog vertelde ik al dat in deze opdracht het plan van aanpak erg belangrijk was. Gaandeweg het proces bleek ook regelmatig dat zowel de portefeuillehouder als de opdrachtgever aanvullende opdrachten hadden (binnen de context van de bestaande opdracht). Een van de dingen die ik in die context mijzelf steeds voor ogen heb gehouden is dat de aanvullende opdrachten op een verantwoorde en zorgvuldige wijze verwerkt moesten worden in de planning. Daarover steeds communiceren met de opdrachtgever bleek wel van belang. De feedback was dat het soms wel erg op de planning gericht was, maar dat (toegegeven) dat heeft bijgedragen aan het bereiken van de doelstelling. En daar ben ik dan weer blij mee. Sturen op het proces was in deze opdrachten een zeer belangrijk onderdeel.
Bij een oud collega/relatie hing aan de muur de volgende wijsheid: "Als het proces maar goed zit, komt de inhoud ook wel goed!" Andersom is dat niet altijd het geval. En dat heeft weer te maken met een andere gebeurtenis deze weken.
Een medewerker bij een andere opdrachtgever heeft een paar jaar geleden de kans die is geboden, met beide handen aangegrepen. Gaandeweg blijkt echter dat de persoon in kwestie continu to(b)p-prestaties moet leveren en dat daarmee verwachtingen worden opgedrongen die niet waargemaakt worden. Inhoudelijk is de afgelopen jaren een ontwikkeling doorgemaakt (zij het echter nog steeds onvoldoende), tegelijkertijd blijkt dat het proces om een opdracht tot een goed einde te brengen, aan alle kanten rammelt. Daarmee klopt het proces niet, de inhoud is uitbesteed geweest, bestuurders ontevreden en het nodige herstelwerk zit er aan te komen. Voor de persoon in kwestie een onverkwikkelijke zaak. Een en ander laten voortbestaan is echter ook geen optie en om die reden hebben mijn opdrachtgever en ik samen het gesprek gevoerd dat een andere functie waarschijnlijk beter past. Het proces hebben we zorgvuldig ingestoken, de inhoudelijke uitwerking komt dan vanzelf. Proces is leidend, inhoud is volgend.
Blijven leren
Mensen die mij kennen, weten dat motorrijden één van mijn grotere (zo niet de grootste) passies is in mijn leven. Ik maak er al een aantal jaren een traditie van om in het ene jaar een voortgezette rijopleiding voor de auto te doen en het andere jaar een voortgezette rijopleiding voor de motor. Het is leuk om te doen en draagt bij aan het verbeteren van de verkeersveiligheid en dat is uiteindelijk weer goed voor de verzekeringspremies.
Dit was het jaar van de motor en eind maart heb ik samen met een groep andere leden van de club de KNMV training gevolgd op het verkeersveiligheidsinstituut van de politie in Lelystad. En hieruit blijkt ook maar weer eens de noodzaak om te blijven doen aan permanente educatie. Elke keer weer pik iets op. De ene keer wat meer en de andere keer wat minder. In dit geval was het weer een bijzonder leerzame dag. Hij begon koud (-5), maar eindigde met een zeer voldaan en tevreden gevoel: weer wat geleerd!
En dat probeer ik ook weer in mijn opdrachten mee te nemen: elke dag wat leren. Hetzij zelf iets opsteken, hetzij aan iets proberen bij te brengen, want daar leer ik ook weer van. Het waren inspirerende weken die een warm gevoel achterlaten. Ik heb zin in de rest van de lente en hoop op een lekkere warme zomer.
Tot over drie weken. Hieronder alvast een voorproefje van hoe motorrijden en interim opdrachten verband met elkaar houden.
4xK: het is net organisatieontwikkeling
Kijken (en koers bepalen),
Klaar zijn,
Kantelen en
Kracht opbouwen:
